یکی از علمای نجف اینگونه نقل میکند: «برای حل مشکلى بار‌ها به مسجد جمکران رفتم ولى نتیجه اى ندیدم. روزى هنگام نماز دلم شکست و عرض کردم: مولا جان، آیا جایز است که در محضر شما و در منزل شما باشم و به دیگرى متوسل شوم؟ آیا زشت نیست با وجود امام حتى به علمدار کربلا قمربنى هاشم (ع) متوسل شوم و او را نزد خدا شفیع قرار دهم؟ از شدت تاثر بین خواب و بیدارى قرار گرفته بودم که با چهره نورانى امام زمان(عج) مواجه شدم. بدون تأمل سلام کردم. حضرت جوابم را دادند و فرمودند: نه تنها زشت نیست و نه تنها ناراحت نمى شوم به علمدار کربلا متوسل شوى، بلکه شما را راهنمایى هم مى کنم که به حضرتش چه بگویى. چون خواستى از حضرت ابوالفضل(ع) حاجت بخواهى، این چنین بگو: «یا ابا الغوث ادرکنى.
فراری
فرار میکنم... از خودم... تا فراری که از خودم میکنم...!
احساس حضور خـــــدا ،
در همه حال ،
همه مسائل را حل میکند...
" آیت الله بهجت "
پیام های کوتاه
بایگانی
- تیر ۱۳۹۵ (۱)
- اسفند ۱۳۹۴ (۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱)
- دی ۱۳۹۴ (۴)
- آبان ۱۳۹۴ (۳)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- فروردين ۱۳۹۴ (۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۵)
- آذر ۱۳۹۳ (۱۲)
- آبان ۱۳۹۳ (۵)
- مهر ۱۳۹۳ (۴)
- شهریور ۱۳۹۳ (۳)
- تیر ۱۳۹۳ (۴)
- خرداد ۱۳۹۳ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۵)
- فروردين ۱۳۹۳ (۲)
- اسفند ۱۳۹۲ (۴)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱)
- دی ۱۳۹۲ (۲)
- آبان ۱۳۹۲ (۱)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
پیوندهای روزانه
آقای قدس می گوید: روزی آقای بهجت در رابطه با بزرگواری و اغماض ائمه اطهار ـ صلوات الله علیهم ـ فرمودند:
« در نزدیکی نجف اشرف، در محل تلاقی دو رودخانه فرات و دجله آبادیی است به نام «مصیب»، که مردی شیعه برای زیارت مولای متقیان امیر المؤمنین علیه السلام از آنجا عبور می کرد و مردی از اهل سنت که در سر راه مرد شیعه خانه داشت همواره هنگام رفت و آمد او چون می دانست وی به زیارت حضرت علی علیه السلام می رود او را مسخره می کرد.
بانو...
اگــــــرســــنجاق مــــویت وا شـــود از دسـت خواهـــــــم رفـــت
کــه سربــــــــازی چه خواهــــــــــــد کرد بــا انبــــــــــوه جنگـــــــاور. . .
برای دوست خوبم امیر حسین :
یک تاجر آمریکایى نزدیک یک روستاى مکزیکى ایستاده بود که یک قایق کوچک ماهیگیرى از بغلش رد شد که توش چند تا ماهى بود!
از
مکزیکى پرسید: چقدر طول کشید که این چند تارو بگیرى؟
مکزیکى:
مدت خیلى کمى !
آمریکایى:
پس چرا بیشتر صبر نکردى تا بیشتر ماهى گیرت بیاد؟
مکزیکى:
چون همین تعداد هم براى سیر کردن خانواده‌ام کافیه !
آمریکایى:
اما بقیه وقتت رو چیکار میکنى؟
مکزیکى: تا دیروقت
میخوابم! یک کم ماهیگیرى میکنم!با بچه‌هام بازى میکنم! با زنم
خوش
میگذرونم! بعد میرم تو دهکده میچرخم! با دوستام شروع میکنیم به گیتار
زدن
و خوشگذرونى! خلاصه مشغولم با این نوع زندگى !
آمریکایى:
من توی هاروارد درس خوندم و میتونم کمکت کنم! تو باید بیشتر ماهیگیرى
بکنى! اونوقت میتونى با پولش یک قایق بزرگتر بخرى! و با درآمد اون چند تا قایق
دیگه هم بعدا اضافه میکنى! اونوقت یک عالمه قایق براى ماهیگیرى دارى !
مکزیکى:
خب! بعدش چى؟
آمریکایى: بجاى اینکه ماهى‌هارو به واسطه بفروشى اونارو مستقیما به مشتریها میدى و براى خودت کار و بار درست میکنى... بعدش کارخونه راه میندازى و به تولیداتش نظارت میکنى... این دهکده کوچیک رو هم ترک میکنى و میرى مکزیکو سیتى! بعدش لوس آنجلس! و از اونجا هم نیویورک... اونجاس که دست به کارهاى مهمتر هم میزنى ...
مکزیکى:
اما آقا! اینکار چقدر طول میکشه؟
آمریکایى:
پانزده تا بیست سال !
مکزیکى:
اما بعدش چى آقا؟
آمریکایى: بهترین قسمت
همینه! موقع مناسب که گیر اومد، میرى و سهام شرکتت رو به قیمت
خیلى
بالا میفروشى! اینکار میلیونها دلار برات عایدى داره !
مکزیکى:
میلیونها دلار؟؟؟ خب بعدش چى؟
آمریکایى: اونوقت
بازنشسته میشى! میرى به یک دهکده ساحلى کوچیک! جایى که میتونى تا
دیروقت
بخوابى! یک کم ماهیگیرى کنى! با بچه هات بازى کنى !
با
زنت خوش باشى! برى دهکده و تا دیروقت با دوستات گیتار بزنى و خوش بگذرونى!!!